CARPOOLPARTY

Het oor wil ook wat - door Max Majorana.

maart 24, 2024

ANOTHER SKY


Het was Another Sky, de rockband rond zangeres Catrin Vincent, al duidelijk menens op hun weidse debuut I Slept On The Floor uit medio 2020. Beach Day is een zo mogelijk nog ambitieuzer poging om de frustratie en woede van de hedendaagse kosmopoliet klank te geven. Om er maar een oud cliché in te gooien; voor deze moeilijke tweede is Beach Day een ronduit bedrieglijke titel. Ga maar na: je kunt tijdens de eerste covid-zomer amper optreden, en een jaar later staat je opnamestudio annex repetitieruimte ineens onder water. De band verhult de frustratie en woede over de valse start allesbehalve, wat resulteert in nog puntiger, emotioneel gedreven songs. De opvallend androgyne falset van Vincent, flink vooraan in de mix, blijft het ankerpunt. Maar ook muzikaal zijn de 13 liedjes, die nergens boven de vier minuten klokken en de pompeuze riffs niet schuwen, de moeite waard. Voor fans van The Music (wie kent ze nog?), Mew, en de oude Radiohead. Hoogtepunten: Burn The Way, Psychopath, Death Of The Author.

maart 23, 2024

VARIOUS #116

01/Cardinals - Roseland
02/Lana Del Rey - Cherry
03/DIIV - Brown Paper Bag
04/Cocktail Trio - Wie Heeft De Sleutel Van De Jukebox Gezien?
05/Finom - Haircut
06/Mina - Se Mi Compri Un Gelato
07/Immediate Proximity - Apocalyptic Techno Cult
08/Circus Treurdier - Goddank
09/Nervous Conditions - The President
10/Whispering Sons - The Talker
11/Rope - Neon Glow
12/Marco Reynders - Liefste, Ik Heb Aids
13/Teddy's Hit - Rooster In The Haze
14/Cloud Nothings - Final Summer
15/Bodega - Tarkovski
16/Adrianne Lenker - Ruined
17/Cigarettes After Sex - Motion Picture Soundtrack
18/Vampire Weekend - Capricorn
19/Feeble Little Horse - Steamroller
20/Bolis Pupul - Cosmic Rendez-Vous

maart 20, 2024

REAL FARMER

 

Real Farmer maakte de afgelopen jaren al furore in het noorden des lands, maar de Groningse punkband gaat mogelijk nog hogere ogen gooien nu het debuutalbum niet op Subroutine verschijnt, maar op Strap Originals, het label van Peter Doherty. Dat die zijn zegen uitsprak is logisch; hun razende, onbesuisde liedjes bedwelmen je zoals Pixies in hun jonge jaren deden. ‘Maximum living on a minimum wage’, zo luidt het motto van de band. Kenners weten dan genoeg.

februari 21, 2024

OMNI



Postpunk is alomtegenwoordig, maar de ene band is de andere niet. Er is goed nieuws voor puriteinen, want Omni is terug. Waar voorganger Networker (uit 2019 alweer) nogal zwalkte en soms ronduit ongeïnspireerd klonk, daar is het drietal op hun vierde album Souvenir weer op haar best; een stortvloed aan hooks, staccato ritmes en postpunkschwüng. Dat de band uit Atlanta de mosterd haalt bij bands als Television, Wire en Gang Of Four is onmiskenbaar. Het is echter volledig hun eigen verdienste dat ze dit klassieke geluid geloofwaardig de 21e eeuw in teleporteren. Bassist Philip Frobos zingt niet meer zó droog, drummer Chris Yonke , inmiddels volwaardig lid, voegt een flink shot adrenaline toe, waardoor stille kracht Frankie Boyles (voorheen Deerhunter en Lotus Plaza) zich volledig kan richten op datgene waar hij zo goed in is – dat wil zeggen, de een na de andere sexy gitaarlick op de luisteraar afvuren. Zo gejaagd als de band op de single International Waters klinkt, klonk ze niet eerder.



januari 27, 2024

JOHAN


Bestaat er een Nederlandse band die de roerloze tijd zo goed weet te vangen als Johan? Bijna zes jaar na de laatste worp komt de groep van Jacco de Greeuw nu, in hartje winter, met The Great Vacation op de proppen. Je kunt het een tweede comeback noemen. een album dat handelt over landerigheid en nostalgie naar een jeugd waarin stilstand nog niet de negatieve connotatie had van lethargie en tijdverspilling, maar slechts wees op eindeloze dagen zonder ook maar het kleinste wolkje aan de lucht – complimenten voor de prachtige hoes, trouwens.

Hold The Line, A Thought, We Ride; het zijn stuk voor stuk ambachtelijke, prettig onnadrukkelijke songs die in het collectieve onderbewustzijn misschien al wel decennia rondzingen. Songs die weliswaar allerminst vernieuwend zijn, maar des te vertrouwder klinken. De Greeuw schreef zijn liedjes tijdens de coronalockdowns, een periode waarin er veel – en tegelijkertijd zo goed als niets – gebeurde.


Die ambiguïteit komt veelvuldig terug in de songteksten. Tijdens het zonnige So It Goes zingt hij over zorgeloze “joy and peace of mind and fun”, om in het titelnummer sinister te verzuchten “It really was a great vacation, now we're going home”. Moeten we bang zijn voor de sleur of het levenslange juist omarmen? The Great Vacation is Johan in vorm; De Greeuw lijkt het patent te bezitten op zachtaardige gitaarpop waarin de existentiële twijfel verborgen zit in een zandkasteel. Zijn beste sinds Pergola!

Blogarchief


zie ook http://www.damusic.be