EEFJE DE VISSER

Donderdag heb ik Eefje de Visser live gezien en dat was heuglijk maar lijkt tegelijkertijd alweer te lang geleden. In een Utrechts openluchtdecor speelde ze, vrolijk gestemd door de hoge opkomst, een show die de regen deed vergeten. Dat mijn broertje me reeds maanden geleden, toen debuutalbum De Koek net uit was, al op de kunsten van deze Goudse schone wees, bleek niet loos. In de eerste plaats wordt ze begeleid door een fenomenale liveband - die tijdens dit nummer overigens schitterde door afwezigheid. Ten tweede schrijft ze intelligente, haast literaire, tot de verbeelding sprekende teksten die nooit gekunsteld overkomen. Hoor dat prachtige slot van In Het Gras dan toch eens! Zeg maar, met alle respect, Spinvis plus een aantrekkelijke zangstem minus de eenzame, naar zelfgenoegzaamheid stinkende zolderkamer.

CLOUD NOTHINGS

Schijn bedriegt, zoveel is duidelijk. Toen Cloud Nothings me afgelopen zondag in Tilburg verbaasden op Here's Your Future had ik heus wel door dat de fanatieke en oogstrelende drummer niet echt Bryan Ruiz kon zijn, maar dat hun studioversies niet eens in de buurt zouden komen van hun liveshow valt me na aanschaf van hun debuut toch wat zwaar. Het is een beetje zoals met het vergelijkbare Tokyo Police Club: op plaat bij vlagen geniaal in eenvoud en aanstekelijkheid, maar op gezette tijden helaas ook strontvervelend en kinderachtig. De clip van Understand At All is in ieder geval niet te harden, zo saai en pretentieus bovendien. Hoe is het überhaupt mogelijk dat Cloud Nothings opzichtig jatten van de Beach Boys zonder dat ik ook maar iets door heb gehad? Zal wel aan het bier hebben gelegen. Ga dat vooral ZIEN, dames en heren!

WILD BEASTS

Ik had nog nooit echt naar Wild Beasts geluisterd, maar omdat ik, zoals sommigen van jullie wellicht weten of al vermoedden, op recensies kick, ben ik naar aanleiding daarvan toch maar eens op onderzoek uitgegaan. De nieuwe plaat heet Smother, en wat is Albatross een zalig nummer! Bovendien is de video echt schitterend. Eenzelfde sinister sfeertje als in bijvoorbeeld de clip van Interpol bij Lights, maar cinematografisch veel mooier uitgewerkt dan ietwat pretentieuze laatsgenoemde. Het was een drukke week met onder meer een weinig glorieus concert van The Dodos in Doornroosje, maar ik begin dit weekend althans gekalmeerd.

BATTLES

En nu ga ik me toch eens retteketet die nieuwe Battles downloaden! Hoewel hij al een tijdje online is op te sporen, heb ik tot nu toe alleen braaf de single gedraaid. Hoewel, braaf... Deze sowieso al tamelijk ouderwetse soort deugdzaamheid is misschien veeleer ingegeven door de bittere ontnuchtering dat Battles ook middelmatige nummers als Ice Cream kunnen maken, waardoor de mythe een beetje werd ontkracht. Uiteindelijk raak ik alleen wezenlijk opgewonden van de intro - de rest is, jammer maar helaas, niet veel meer dan een halfslachtige herhalingsoefening die spanning ontbeert. De zojuist verschenen clip maakt gelukkig een en ander goed; om het aangenaam benauwd van te krijgen. Hopelijk valt alles snel op zijn plaats. Iemand al geluisterd?

LITTLE TYBEE

Maar uiteraard is er voor de liefhebbers van adembenemende pop meer dan Excelsior. Zie daar Little Tybee, op wier clip ik onlangs stuitte. Een prachtig clip, welteverstaan, en voor zover ik weet tevens de enige waarmee liefhebbers van jojo's aan hun trekken komen. Door de uitgekiende cameravoering, die continu probeert af te leiden van de serene 'dude ranked in like no. 5 in the world for yoyo tricks' komt de toon van de video mooi overeen met het subtiel georkestreerde nummer; ongrijpbaar, licht als een veertje, om kippenvel van te krijgen.